Duglega Ég

gekk upp á Esjuna á föstudagskvöldið. Í mínum strigaskóm, joggingbuxum, grænni jogginghettupeysu með brúna prjónahúfu þegar ég þurfti á henni að halda, lét ekki fliss og glott hinna vel útbúnu göngugarpa á mig fá, heldur stefndi ótrauð á toppinn. Hélt að vísu að ég hefði það ekki af, en á leiðinni niður gleymdist það allt og ég ætla hiklaust aftur...og helst aftur og aftur...
Endilega komiði með:o)